Έχω φτιάξει τόσα πολλά πράγματα που αρχίζω να ξεχνώ κάποια. Ίσως γιατί μερικές φορές έχουν την ίδια βάση, δηλαδή τις νεράιδες, ή τους πρίγκιπες... Δεν λέω, όλα τα λατρεύω, και σπάνια ξεχνώ παιδάκια, ή μητέρες που συνεργάστηκα.
Αυτή όμως η δουλειά που ανέλαβα, ήταν στοίχημα.. ήταν μαγνήτης... ήταν τόσο μα τόσο πρωτότυπη.
Γίναμε μαλλιά κουβάρια εν ολίγοις... :P
Μπισκότα που έγιναν κουβάρια, και εγώ που πάλευα με τις κλωστές, ή μάλλον την ζάχαρη... ούτε να σας το διηγηθώ δεν μπορώ ακριβώς!!!
Η μαμά μιας μικρής Αριάδνης, σκέφτηκε να οδηγήσει τους καλεσμένους στην βάπτιση με έναν πιο σύγχρονο Μίτο ( κουβάρι). Το κουβάρι από ζάχαρη που με αγάπη ετοιμάσαμε για εκείνη!!!
Ο Μίτος της Αριάδνης
ο Θησέας σκοτώνει το Μινώταυρο
Κάθε 9 χρόνια οι Αθηναίοι έστελναν 7 νέους και 7 νέες στην Κρήτη σαν φόρο αίματος για την άδικη δολοφονία του Ανδρόγεω, γιου του Μίνωα. Οι νέοι και οι νέες ρίχνονταν στον Λαβύρινθο για να τους καταβροχθίσει ο Μινώταυρος. Κάποια χρονιά ένας από τους 7 νέους ήταν ο γιος του βασιλιά της Αθήνας, ο Θησέας. Ρωμαλέος νέος και ωραίος ερωτεύεται με την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη, που για κανένα λόγο δεν θα άφηνε τον αγαπημένο της να γίνει τροφή του Μινώταυρου. Για μια ακόμη φορά ζητήθηκε η βοήθεια του Δαίδαλου, που έδωσε στην Αριάδνη ένα κουβάρι δυνατή κλωστή, το γνωστό μίτο της Αριάδνης. Ο Θησέας ακολουθώντας τις οδηγίες του Δαίδαλου έδεσε την άκρη του μίτου στην είσοδο του λαβύρινθου, και προχώρησε ξετυλίγοντας το κουβάρι μέχρι που βρήκε το Μινώταυρο. Αφού τον σκότωσε, ακολούθησε το νήμα και βρήκε το δρόμο προς την έξοδο.
Να σας ζήσει και η ζωή της να είναι γλυκιά, σαν τα κουβαράκια της!
